Soms denken we dat we vrij zijn, maar misschien zijn we gevangen in onze gewoonten, in onze pijn of zelfs in onze religie. Er zijn ook mensen die gevangen zitten vanwege hun geloof, of opgesloten in een land met een dictator, en toch vrij zijn.
Handelingen 16:23-27 (NBV)
Paulus en Silas werden in de gevangenis gezet, na flink mishandeld te zijn. De gevangenbewaarder moest ze extra goed bewaken. Hij was vrij, Paulus en Silas zaten vast. Of niet?
In de stad Filippi hadden Paulus en Silas aan veel mensen het goede nieuws over Jezus Christus verteld en een arme vrouw bevrijd van een boze geest. Die vrouw kon niet meer met waarzeggerij geld verdienen voor haar uitbuiters. Deze evangelisatie en bevrijding zijn de redenen dat Paulus en Silas in de gevangenis kwamen.
Toch waren ze vrij. Jezus Christus woont in hun hart! Ze zijn niet meer gebonden aan de zonde of aan hun eigen slechte gewoonten. Ze mogen uitzien naar een toekomst met Jezus Christus in de hemel. En daarom bidden ze, zijn ze blij en zingen ze, midden in de nacht, in die gevangenis (vers 25).
De gevangenbewaarder dacht vrij te zijn. Hij was echter gebonden aan zijn opdrachtgevers. Het was zelfs zo erg dat, toen God door een aardbeving de deuren van de cel van Paulus en Silas open liet springen, hij niet meer verder durfde te leven. De angst voor straf van zijn opdrachtgever was groter dan de angst om te sterven. Daarom trok hij zijn zwaard om zelfmoord te plegen (vers 27).
God wil mensen bevrijden van angst. Angst voor de dood (Hebreeën 2:15), angst voor mensen (Spreuken 29:25) of angst voor de toekomst Lucas 21:26-28). Hij wil ons ook bevrijden van zonde en van slechte gewoonten. Wij worden bevrijd door de woorden die Hij tot ons spreekt (vergelijk Johannes 15:3).
Ook deze gevangenbewaarder wordt bevrijd. Paulus vertelt hem het goede nieuws en hij komt, samen met zijn gezinsleden, tot geloof!
Wanneer we, door Jezus Christus, bij die grote God mogen horen, zullen muren of mensen ons niet meer van onze echte vrijheid kunnen beroven!