Soms, wanneer we niet weten wat het beste is om te doen, mogen we God om advies vragen. Dat lijkt ook wel waarschijnlijk om te doen, want wie weet er nu beter wat goed voor ons is dan God?
In het eerste hoofdstuk van Richteren lezen we dat het volk Israël geen leider meer heeft. Jozua, de opvolger van Mozes, is overleden. Ze hebben de taak om het land in te nemen en vragen aan God om raad.
Richteren 1:1-3 (NBV)
Het is een verstandig besluit van de Israëlieten. Ze vragen God om advies. Dat deed Jozua altijd voor hen. Ze hebben blijkbaar van hem geleerd en doen het nu zelf.
De vraag is eenvoudig: Wie moet als eerste optrekken? Het antwoord is ook eenvoudig: Juda.
Soms vinden we het moeilijk om God om advies te vragen. We weten misschien niet zeker of God wel belangstelling heeft voor onze situatie. Soms vragen we wel, maar nemen we geen tijd of vergeten we te luisteren naar een antwoord. En soms herkennen we het antwoord niet.
Heeft u een goed voorbeeld (gehad)? Vraagt u God zelf om advies?
Het is een goed uitgangspunt om te geloven dat God antwoordt. Wanneer God in de Bijbel niet antwoordt is dat vaak vanwege zonden (vergelijk Jesaja 59:1-2). Wie in deze tijd echter weet dat hij verzoend is met God door het offer van Jezus Christus en oprecht is in zijn relatie met God, mag altijd zomaar bij God komen.
Jakobus 1:5 (NBV)
God wil altijd luisteren. En Hij wil antwoorden.
We zien dat het antwoord van God aan de Israëlieten bestaat uit twee delen. Er is dat eenvoudige antwoord: Juda. En daarbij is er een geweldige belofte: "hun geef ik het land in handen".
Gods antwoord bestaat regelmatig uit meer dan een ja of een nee. We mogen daarom leren om goed te luisteren en erop te vertrouwen dat wat we horen Zijn Woord is. Zo niet, dan blijkt dat vanzelf. Hebben we het inderdaad goed verstaan, dan zal ons dat bemoedigen, zullen we groeien in ons geloof en mogen we God bedanken voor Zijn belangstelling in ons leven.
Wat doen we met een antwoord van God? Heroverwegen? Klakkeloos navolgen? Bespreken met anderen?
Misschien zijn alledrie deze mogelijkheden goed. Het zal afhangen van de situatie. We leren van het Bijbelgedeelte uit Richteren dat we ons nuchtere verstand mogen blijven gebruiken. We hebben een eigen verantwoordelijkheid gekregen en God wil niet dat we als robotjes willoos achter Hem aanlopen.
De Israëlieten doen wat God zegt, maar ze voegen er iets van hun eigen inzicht aan toe. Juda gaat inderdaad als eerste aanvallen, maar ze overleggen met de stam Simeon of die meedoen, in ruil voor hun hulp wanneer zij aan de beurt zijn.
We hebben een eigen wil en verantwoordelijkheid. We mogen niet afwachten en niets doen als we geen leiding van God ervaren, terwijl ons verstand zegt dat er wel iets moet gebeuren. Wanneer we echter wel leiding van God ontvangen mogen we daar, naar ons beste weten, zelf invulling aan geven.
Ontvangen wij leiding? Natuurlijk (lees Romeinen 8:14). Laten we dan het verstand, dat God ons gegeven heeft, gebruiken om wijs met die leiding om te gaan.