Wegvluchten van de wolf
We zijn veilig, wanneer we de goede Herder volgen (Johannes 10:27-28). Tegelijkertijd hebben we onze eigen verantwoordelijkheid om weg te lopen van gevaar dat ons omringt.
Johannes 10:4-5 (NBV)
In vers 2 wordt gesproken over de eigenaar van de schapen; de herder. Schapen luisteren naar zijn stem en volgen hem (vers 3). Iemand anders gaan de schapen niet achterna, ook al roept die nog zo hard (vers 5).
Niet volgen
Als op een kruispunt twee mensen naar je roepen: Volg mij maar, ik weet de weg, en ze lopen vervolgens ieder een kant op, dan kun je er maar eentje volgen. De keuze is aan ons. In bovenstaande gelijkenis van de Here Jezus vertelt Hij dat schapen geen moeite hebben om de juiste keuze te maken. Ze volgen de persoon die ze kennen, en vluchten van de persoon die ze niet kennen.
Hoe goed kennen we de Here Jezus? Bepaalt het al dagelijks hoe we onze beslissingen nemen?
Wegvluchten
Hoe dicht we ook bij de herder lopen, en hoe goed we ook omringd zijn door andere schaapjes, er kan nog steeds gevaar in de buurt komen. De schapen hebben in zich dat ze dan meteen wegvluchten. Ze geven dat gevaar geen kans. Ze gaan er niet mee in gesprek, om te kijken of het misschien toch het overwegen waard is om op een mooi aanbod in te gaan.
Wanneer we worden overgehaald iets te doen waarvan we weten dat het tegen de wil van God is, dan kunnen we opstaan en weglopen (letterlijk of figuurlijk). We kunnen besluiten om niet te volgen. Het maakt niet uit of we nu benaderd worden door een goede vriend, een slimme verkoper of een prachtige foto op een billboard of op internet. Als we weten dat het niet goed is, kunnen we het beste direct besluiten om er niet op in te gaan.
De onbekende stem
De schapen vluchten weg omdat ze de stem van de vreemde niet kennnen. Is de stem van de vreemde voor ons onbekend? Of kennen wij de roep van de wereld maar al te goed? Herkennen we in die stem vrienden van vroeger of gewoonten van vroeger? Hebben wij geleerd om nee te zeggen?
Wie we volgen, daar verbinden we ons aan. God wil dat we Hem kennen en met Hem verbonden zijn. We kunnen de vreemde (lees: de vijand) niet meer volgen. Zelfs als hij komt als een wolf in schaapskleren mogen we nee zeggen en ons richten op de enige Goede Herder.
